بسته ای از انرژی هایی با طول موجهای متنوع با سطحی از یک ماده برخورد می کند. این سطح بخش بزرگی از این طول موجها را جذب کرده یا  از خود عبور می دهد. تنها بخش کوچکی از این امواج به دلیل خصوصیات سطح بازتابانده می شوند. آنچه بازتاب یافته وارد چشم شده و به واسطه حسگرهایی که به واسطه آن تحریک می شوند، پیام ویژه ای را برای مغز ارسال می کند. حسگرهای متنوعی که در پشت کرده چشم تعبیه شده اند، هر کدام نسبت به بخشی از طیف های سبز، قرمز یا آبی حساس هستند. جذب فرکانس نظیر منجر به ارسال پیامی عصبی به سوی مغز می شود. تعداد این حسگرها کیفیت تصویری معادل یک دوربین صد مگاپیکسلی را بوجود می آورد. برداشتی را که از طول موجهای گوناگون این محدوده داریم، مغز به رنگهای گوناگون تعبیر می کند.

تخمین زده می شود که بیش از هشتاد درصد دانش بشری به واسطه حس بینایی درک و جذب می شود. بدون نور دیدن میسر نمی شد و ادراک شکل نمی گرفت. بدون روشنایی صحیح احساس دلپذیر زندگی پدید نمی آید و زیبایی معنا نمی پذیرد.