یه شمع پارافینی معمولی حدود 12 لومن نور تولید می کند. یک لامپ صد وات رشته ای را از هر سوپرمارکت محلی می توان خرید. اگر این لامپ شرایط ساخت استانداردی را پشت سر گذاشته باشد، حدود 1300 لومن نور از آن انتظار خواهیم داشت. لومن واحد شار نوری است که هر منبع مولد روشنایی ممکن است از خود ساتع کند. بنا به تعریف، لومن میزان شار نوری است که از هر استرادیان زاویه فضایی خارج می شود.

منابع ایجاد روشنایی یا لامپها شار نوری ثابتی ندارند. معمولا زمان و شرایط استفاده در کاهش راندمان لامپ نقش اساسی دارد. یک لامپ الکتریکی – از هر نوع که باشد – هر لحظه در حال از دست دادن کارایی خود است. اگر فرض بالا در مورد خروج 1300 لومن شار نوری در ازای 100 وات مصرف انرژی را بپذیریم، بر این اساس می توان بسادگی محاسبه کرد که راندمان یا کارایی[1] یک لامپ رشته ای التهابی در شرایط استاندارد حدود 13 لومن بر وات است.

خروجی شار نوری منابع روشنایی بر اساس لومن سنجیده می شود اما آنچه سنجشگرهای روشنایی اندازه می گیرند بر اساس واحد دیگری است. بنا به تعریف یک لومن نور اگر در گستره یک متر مربع توزیع شود می تواند یک لوکس روشنایی ایجاد نماید. این تعریف نشان می دهد که نحوه توزیع نور بر سنجش روشنایی لوکس مترها اهمیت بسیار دارد. روشنایی یک لامپ هنگامی که با رفلکتور گسترده در محدوده وسیعی توزیع می شود، با روشنایی همان لامپ هنگامی که با رفلکتور متمرکز در محدوده بسیار کوچکی تابش می یابد یکسان نخواهد بود.