اگر نور خورشید را از یک منشور بگذرانیم رنگین کمان کاملی پدید خواهد آمد. طیف کامل و دقیقی از قرمز تا بنفش و حتی وسیع تر از آن. بخش بزرگی از تشعشات مادون قرمز را در این سوی قرمز و محدوده گسترده ای از امواج ماوراء بنفش را هم در آن سوی بنفش خواهیم داشت که قادر به دیدن هیچکدام نیستیم. منابع روشنایی حاصل از سوختن – طبیعی یا مصنوعی – تامین کننده طیف کامل امواج الکترومگنتیک محدوده دیداری هستند. به کمک چنین نوری تمامی رنگهای قابل دیدن در طبیعت را می توان بازشناسی کرد. این بالاترین کیفیت روشنایی ممکن است.

به قابلیت تفکیک رنگهای طیف روشنایی “Color Rendering” می گوییم. CRI[1] واحد تعیین کننده این قابلیت تفکیک است. نور خورشید و نورهای حاصل از سوختن – حتی یک شعله شمع – دارای CRI معادل 100 هستند. یعنی طیف دیداری رنگهای آنها کامل است. CRI پایین تر به معنای عدم وجود بعضی از طول موجهاست. وقتی در منابع روشنایی محیط بعضی از طول موجها وجود نداشته باشد، رنگ متناظر با آن طول موج بخصوص قابل تشخیص نخواهد بود. هر چه CRI کاهش یابد رنگهای بیشتری در محیط از دست می روند و تیره و خاکستری دیده می شوند. این به معنای تاثیر مستقیم بر کیفیت دیداری و دلپذیری محیط پیرامون است.